Hadis No : 0039
Ravi: Ubadetu’bnu’s-Samit
Tanım: Biz, bir seferinde Hz. Peygamber (sav) ile aynı cemaatte beraber oturuyorduk ki: “Allah’a hiçbir şey ortak koşmamak, hırsızlık yapmamak, zina fazihasını işlememek, Allah’ın haram ettiği cana meşru bir sebep olmaksızın kıymamak şartları üzerine bana biat edin” buyurdu. Bir diğer rivayette “…Çocuklarınızı öldürmemek, halde ve istikbalde iftirada bulunmamak, meşru dairedeki emirlerde – ne bana ne de vazifelilere – isyan etmemek üzere biat edin. Kim vereceği bu sözlere sadık kalır, ahdine vefa gösterirse karşılığını Allah’tan alacaktır. Kim de bu yasaklardan birini işleyecek olursa artık işi Allah’a kalmıştır, dilerse affeder, dilerse azab verir, ceza – landırır” buyurdu.
Biz de bu şartlarla biat ettik.” Nesai, bir başka rivayette “karşılığını Allah’tan alacaktır” ifadesinden sonra şu ziyadeyi kaydeder: “Kim bunlardan birini işler, sonra da dünyada cezalandırılırsa, çektiği bu ceza onun için kefaret ve o günahtan temizlenme olur.” Buhari, Müslim, Muvatta ve Nesai’de gelen bir diğer rivayette şu ifade mevcuttur: “Hz. Peygamber (sav)’e zor durumlarda olsun, kolay durumlarda olsun, hoş şartlarda olsun nahoş şartlarda olsun, aleyhimize kayırmaların yapılıp, hakkımızın çiğnendiği hallerde olsun itaat etmek, idareyi elinde tutanlara karşı iktidar kavgası yapmamak, nerede olursak olalım hakkı söylemek, Allah’ın emrini yerine getirmede kınayanların kınamalarından korkmamak üzere biat ettim.” Bir başka rivayette şu ifadeye rastlanmaktadır: “…İktidar sahibine karşı onda, Allah’ın kitabında gelmiş bulunan bir delil sebebiyle te’vil götürmeyen açık bir küfür görülmedikçe iktidar kavgası yapmamak…”
Kaynak: Buhari, İman 11; Müslim, Hudud 41, (1709); Nesai, Bey’a 17, (7, 148); Tirmizi, Hudud 12, (1439)
Hadis No : 0040
Ravi: Avf İbnu Malik el-Eşca’i
Tanım: Biz Hz. Peygamber (sav)’in huzurunda 7 veya 8 veyahut da 9 kişiydik. “Allah Resulü’ne biat etmiyor musunuz?” dedi. Ellerimizi uzatarak: “Hangi şartlara uymak üzere biat edeceğiz ey Allah’ın Resulü?” dedik. Şu cevabı verdi: “Allah’a ibadet etmek ve O’na hiçbir şeyi ortak koşmamak, beş vakit namazı kılmak (verilen emirlere) kulak verip itaat etmek – ve bu sırada gizli bir kelime fısıldayarak devamla – “Halktan hiçbir şey istemeyin” buyurdu. Avf İbnu Malik ilaveten der ki, Hz. Peygamber (sav)’i benimle dinleyen o cemaatten öylelerini biliyorum ki, bineğinin üzerinde iken kazara kamçısı düşse kimseye “Şunu bana verir misin?” diye talebde bulunmaz (iner kendisi alır)dı”
Kaynak: Müslim, Zekat 108, (1043); Ebu Davud, Zekat 27, (1642); Nesai, Salat, 5, (1, 229); İbnu Mace, Cihad 41, (2867)
Hadis No : 0041
Ravi: İbnu Ömer
Tanım: Biz Hz. Peygamber (sav)’e kulak vermek ve itaat etmek şartıyla biat ederken “Gücünüzün yettiği şeylerde” diyordu.
Kaynak: Buhari, Ahkam 42; Müslim, İmaret 90, (1867); Nesai, Bey’at 18, (7, 148); Tirmizi, Siyer 37, (1597); Muvatta, Bey’at 1, (2, 982); İbnu Mace, Cihad 43, (2874)
Hadis No : 0042
Ravi: Ümeyme bintu Rukayka
Tanım: Ensar’dan bir grup kadınla Hz. Peygamber (sav)’e gelip kendisine: “Allah’a hiçbir şeyi ortak koşmamak, çalmamak, zina etmemek, çocuklarımızı öldürmemek, halde ve istikbalde iftira atmamak, sana meşru emirlerinde isyan etmemek şartları üzerine biat ediyoruz” dedik. Hemen ilave etti: “Gücünüzün yettiği ve takatınızın kafi geldiği şeylerde.” Biz: “Allah ve Resulü bize karşı bizden daha merhametlidir, haydi biat edelim” dedik. Süfyan merhum der ki: Kadınlar, biati (erkekler gibi) musafaha ederek yapmayı kastedmişlerdi. Hz. Peygamber (sav): “Ben kadınlarla musafaha etmem, benim yüz kadına toptan söylediğim söz her kadın için ayrı ayrı söylenmiş yerine geçer” buyurdu.
Kaynak: Muvatta, Bey’a 2, (2, 982); Tirmizi, Siyer 37, (1597)