Hadis No : 5304
Ravi: Ebu Hureyre
Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki: “Çocuk yatağa aittir. Zaniye de mahrumiyet vardır.”
Kaynak: Buhari, Hudud 23, Feraiz 18; Müslim, Rada 37, (1458); Tirmizi, Rada 8, (1157); Nesai, Talak 48, (6, 180)
Hadis No : 5305
Ravi: Aişe
Tanım: Utbe İbnu Ebi Vakkas, kardeşi Sa’d’a: “Zem’a’nın cariyesinden doğan oğlan bendendir, onu sahiplen” diye vasiyet etmişti. Fetih yılında onu Sa’d yakalayıp: “Bu kardeşimin oğludur, kardeşim onu bana vasiyet etmişti!” dedi.Afed İbnu Zem’a da: “O, benim kardeşimdir ve babamın cariyesinin oğludur, onun yatağında doğmuştur!” dedi. Problemin halli için Resulullah (sav)’a koştular. Sa’d (ra): “Ey Allah’ın Resulü! Bu kardeşimin oğludur. Kardeşim onun hakkında bana vasiyette bulundu. Hele onun benzeriiğine de bakın!” dedi. Abd: “O benim kardeşimdir ve babamın cariyesinin oğludur. Babamın yatağında doğdu!” dedi. Resulullah (sav), ondaki benzerliğe baktı Utbe’ye açık bir benzerlik gördü. Sonra: “Bu sana aitir ey Abd İbnu Zem’a. Çocuk yatağa aittir, zani için de mahrumiyet vardır” buyurdu. Sonra da Sevde Bintu Zem’a’ya: “Bunu (kardeşin bilme, ihtiyat et, ona karşı) tesettür et!” emretti. Bu emri, onun Utbe’ye olan benzerliği sebebiyle vermişti. O, kadını Allah’a kavuşuncaya kadar göremedi. Sevde, Resulullah (sav)’ın zevcesi idi.
Kaynak: Buhari, Vesaya 4, Büyu 3,100, Husumat 6, Itk 8, Feraiz 18, 28, Hudud 23, Ahkam 29; Müslim, Rada 36, (1457); Muvatta, Akdiye 20, (2, 739); Ebu Davud, Talak 34, (2273); Nesai, Talak 48, 49, (6,180,181)
Hadis No : 5306
Ravi: Ebu Hureyre
Tanım: Bir adam Resulullah (sav)’a gelerek: “Ey Allah’ın Resulü! Benim siyah bir çocuğum dünyaya geldi” dedi. Adam, ta’riz yoluyla çocuğu nefyetmeyi teklif ediyordu. Aleyhissalatu vesselam, onun nefyedilmesine ruhsat vermedi. “Senin bir deven var mı?” dedi. Adam: “Evet” deyince: “Bunların renkleri nasıldır?” diye sordu. Adam: “Kırmızı!” dedi. Resulullah tekrar sordu: “Bunlar arasında boz renkli var mı?” “Evet!” dedi. Aleyhissalatu vesselam: “Peki bu nereden (geldi)?” dedi. Adam: “Belki bir damar çekmiştir” deyince, Aleyhissalatu vesselam da: “Senin oğlun da bir damara çekmiştir!” buyurdular.
Kaynak: Buhari, Talak 26, Hudud 41; Müslim, Lian 20, (1500); Ebu Davud, Talak 28, (2260, 2261, 2262); Tirmizi, Vela ve Hibe 4, (2129); Nesai, Talak 46, (6,178,179)
Hadis No : 5307
Ravi: Amr İbnu Şuayb an ebihi an ceddihi
Tanım: Bir adam kalkarak: “Ey Allah’ın Resulü! Falan benim çocuğumdur. Cahiliye devrinde ben annesiyle zina yapmıştım!” dedi. Resulullah (sav) şu cevapta bulundu: “İslam’da (neseb) iddiası yok. Cahiliye işi bitti artık. Çocuk yatağa aittir, zaniye de mahrumiyet vardır!”
Kaynak: Ebu Davud, Talak 34, (2274)
Hadis No : 5308
Ravi: Aişe
Tanım: Resulullah (sav) (bir gün) yanıma mesrur olarak girdi, yüzünün çizgileri parlıyordu. “Hani, Mücezziz el-Müdlici var ya, az önce, Zeyd İbnu Harise ve Üsame İbnu Zeyd’e baktı da: “Şu ayaklar var ya (aralarında öyle benziyorlar ki) sanki birbirlerinden hasıllar” dedi” buyurdular.
Kaynak: Buhari, Fezailu’l-Ashab 17, Menakıb 23, Feraiz 31; Müslim, Rada 38, (1459); Ebu Davud, Talak 31, (226), 2268; Tirmizi, Vela vel-Hibe 5, (2130); Nesai, Talak 51, (6,184)
Hadis No : 5309
Ravi: Süleyman İbnu Yesar
Tanım: Hz. Ömer (ra), İslam döneminde neseb iddiasında bulunanları cahiliye doğumlulara ilhak ediyordu. (Bir gün) iki kişi geldi. Her ikisi de, bir kadının çocuğunun kendisine ait olduğunu iddia ediyordu. Hz. Ömer, bir kaif çağırdı. Kaif adamlara baktı. Sonra: “Her ikisinin de çocukta iştirakleri var!” dedi. Hz. Ömer bu söz üzerine elindeki değneği kaife indirdi ve: “Nereden biliyorsun?” dedi. Sonra kadını çağırıp: “Bana haberini söyle!” emretti. Kadın, iki adamdan birini kastederek: “Şu var ya,” dedi “ben ailemin devesini güderken bana gelirdi ve benden ayrılmazdı. O da ben de hamilelik başladı zannettik. Sonra o benden ayrıldı. Arkadan kan aktı (adet gördüm). Sonra da onun yerini diğeri aldı (bana temasta bulundu). Çocuğun hangisinden olduğunu bilmiyorum!” dedi. Kaif bu cevabı işitince tekbir getirdi. Hz. Ömer çocuğa dönerek: ” Hangisini dilersen onu vekil kıl!” dedi.
Kaynak: Muvatta, Akdiye 22, (2, 740)
Hadis No : 5310
Ravi: Ebu Osman en-Nehdi
Tanım: Sa’d İbnu Ebi Vakkas (ra)’ı dinledim. Demişti ki: “Resulullah (sav) buyurdular ki: “İslam’da bir kimse asıl baba varken bir başkasının babası olduğunu söylerse ve bu iddiasını da o kimsenin babası olmadığını bilerek yaparsa, cennet ona haramdır.”
Kaynak: Buhari, Feraiz 29, Megazi 56; Müslim, İman 114, (63); Ebu Davud, Edeb 119, (5113)
Hadis No : 5311
Ravi: Ebu Hureyre
Tanım: Resulullah (sav) mülaane (lanetleşerek boşanma) ayeti indiği zaman şöyle buyurdular: “Hangi kadın, bir kavme, onlardan olmayanı dahil edecek olarsa, hiç bir hususta Allah’la irtibatı kalmamıştır. Artık Allah onu asla cennete koymayacaktır. Hangi erkek de göre göre evladını inkar ederse, Allah kıyamet günü onunla kendi arasına perde koyar ve herifi öncekilerin ve sonrakilerin önünde rezil rüsvay eder.”
Kaynak: Ebu Davud, Talak 29, (2263); Nesai, Talak 47, (6, 179)
Hadis No : 5312
Ravi: Amr İbnu Şuayb an ebihi an ceddihi
Tanım: Resulullah (sav) varisler tarafından babaya nisbeti talep edilip de, (hayatında inkar etmediği için) babanın ölümünden sonra nesebe dahil edilen bu çocuğun o babanın cima yaptığı gün mülkünde bulunan cariyelerden doğmuş olması halinde, varislere ilhak edilmesine; ancak çocuğa, bu ilhaktan önce taksim edilen mirastan herhangi bir payın geçmeyeceğine; fakat taksim edilmeyen mirastan pay alacağına; çocuğun kendisine nisbet edildiği baba, şayet ölmezden önce çocuğun kendisinden olduğunu inkar etmişse, bu çocuğun o babaya ilhak edilemeyeceğine; eğer çocuk mülkünde olmayan bir cariyeden veya kendisiyle zina yaptığı bir hür kadından ise, bu çocuğun da o babaya ilhak edilmeyeceğine ve o babaya varis olamayacağına, -hatta çocuk kendisine nisbet edilen şahsın bizzat kendisi, onun hür veya köle kadından edindiği veled-i zinası olduğunu itiraf etse bile- o çocuğun varis olamayacağına hükmetti.
Kaynak: Ebu Davud, Talak 30, (2265, 2266)
Hadis No : 5313
Ravi: İbnu Abbas
Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki: “İslam’da cariye ile zina yoktur. Kim cahiliyede cariye ile zina yapmış ise, (bundan hasıl olan çocuk) asabesine (efendisine = cariyenin efendisine) dahil olur. Kim, meşru nikahdan olmayan bir çocuğun kendine ait olduğunu iddia ederse, ona varis olamaz, kendisine de varis olunamaz.”
Kaynak: Ebu Davud, Talak 30, (2264)
Hadis No : 5314
Ravi: Zeyd İbnu Erkam
Tanım: Yemen’den bir zat Resulullah (sav)’a gelip: “Üç kişi Hz. Ali’ye gelip, tek bir tuhur zamanı içerisinde cimada bulundukları bir kadından doğan bir çocuk hakkındaki ihtilaflarını arzettiler. Hz. Ali ikisine: “Çocuk şu üçüncüye mübarek olsun!” dedi. Bunun üzerine diğer ikisi feveran ettiler (olmaz böyle hüküm diye çıkıştılar). Hz. Ali bunun üzerine: “Siz, ihtilaflı ortaklarsınız. Ben aranızda kur’a çekeceğim. Kime çıkarsa çocuk onundur. Diğer iki arkadaşına da bir diyetin üçte ikisini ödeyecektir!” dedi ve aralarında kur’a çekti ve çocuk kime çıktı ise ona verdi. (Adamın bu anlattıklarına) Resulullah (sav), azı dişleri -veya kesici dişleri- görülünceye kadar güldü.
Kaynak: Ebu Davud, Talak 32, (2270); Nesai, Talak 50, (6,182, 184)
Hadis No : 5315
Ravi: Ebu Hureyre
Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki: “Bir kimse kendini azad edenlerin izni olmadan bir kavmi veli ittihaz ederse, Allah’ın, meleklerin [ve bütün insanların] laneti üzerine olsun. Allah ondan ne bir farz ne de bir nafile kabul eder.”
Kaynak: Müslim, Itk 19, (1508); Ebu Davud,Edeb 119,(5114)
Hadis No : 5316
Ravi: Abdulhamid İbnu Ca’fer
Tanım: Babamın dedem Rafi’ İbnu Sinan (ra)’dan anlattığına göre dedem Rafi’ Müslüman olmuş, fakat hanımı Müslüman olmamakta direnmiş ve [(iş ayrılma noktasına gelince) kadın Aleyhissalatu vesselam’a, gelerek:] “Kızım benimdir, sütten de kesilmiştir” demiştir. Rafi’ de: “Kızım benimdir” demiştir. [Resulullah Rafi’e: “Sen bir köşeye otur!]” kadına da: “Sen de bir köşeye otur!” der. Çocuğu da ikisinin arasına oturtur. Sonra kadına ve erkeğe: “Çocukları kendinize çağırın!” buyurur. Çağırırlar. Çocuk annesine meyleder. Aleyhissalatu vesselam: “Allahım ona doğruyu göster!” diye dua eder. Bunun üzerine kız babasına yönelir. Baba böylece çocuğu alır.
Kaynak: Ebu Davud, Talak 26, (2244); Nesai, Talak 52, (6,185)
