Hadis No : 1612
Ravi: Aişe
Tanım: Resulullah (sav) zamanında, hırsızın eli, bir deri kalkanın değerinden daha düşük bir eşya için kesilmezdi. Kalkan, türs veya hacefe diye iki çeşitti, ikisinin de belli bir değeri vardı.”
Kaynak: Buhari, Hudud 13; Müslim, Hudud 5, (1684); Muvatta, Hudud 24, (2, 832); Tirmizi, Hudud 16, (1445); Ebu Davud, Hudud 11, (4383); Nesai, Sarik 9, (8, 77-81)
Hadis No : 1613
Ravi: İbnu Ömer
Tanım: Resulullah (sav) üç dirhem kıymetindeki bir kalkanı çalan hırsızın elini kesti.
Kaynak: Buhari, Hudud 13; Müslim, Hudud 6, (1684); Muvatta, Hudud 24, (2, 832); Tirmizi, Hudud 16, (1446); Ebu Davud, Hudud 11, (4484); Nesai, Sarik 9, (8, 77-82)
Hadis No : 1614
Ravi: Ebu Hüreyre
Tanım: Resulullah (sav) şöyle buyurdular: “Allah, bir yumurta çalıp da eli kesilen, bir ip çalıp da eli kesilen hırsıza lanet etsin.” A’meş der ki: “Buradaki yumurtadan maksadın demir topağı olduğu, bazı iplerin de üç ve daha fazla dirhem ettiği kanaatinde idiler.”
Kaynak: Buhari, Hudud 13, 7; Müslim, Hudud 7, (1687); Nesai, Sarik 1, (7, 65)
Hadis No : 1615
Ravi: Ümeyye el-Mahzumi
Tanım: Resulullah (sav)’a bir hırsız getirildi. Suçunu itiraf etmişti. Ancak çaldığı eşya beraberinde bulunmadı. Resulullah (sav), (hadden kurtarmak maksadıyla): “Senin çaldığını zannetmiyorum” dedi. Hırsız: “Hayır çaldım” diye te’yid etti. (Resulullah) sözlerini aynı şekilde iki veya üç kere tekrar etti. Sonunda, elinin kesilmesini emretti ve kesildi. Sonra hırsız Resulullah (sav)’a getirildi. Efendimiz: “Allah’a tevbe ve istiğfarda bulun!” diye nasihat etti. Adamcağız: “Allah’a tevbe ediyor, O’ndan mağfiret diliyorum” dedi. Bunun üzerine Resulullah (sav) da: “Allahım, onu mağfiret et!” diyerek üç kere duada bulundu.”
Kaynak: Ebu Davud, Hudud 8, (4380); Nesai, Sarik 3, (8, 67)
Hadis No : 1616
Ravi: Aişe
Tanım: Hırsızlık yapan Mahzumlu kadının durumu Kureyşlileri fazlasıyla üzdü. “Bu kadın hakkında Resulullah (sav) nezdinde kim müessir bir şefaatte bulunabilir?” diye adam aradılar. “Bu işe, sadece Resulullah (sav)’ın çok sevdiği Üsame İbnu Zeyd (ra) cür’et edebilir” dediler. Üsame (huzura çıkarak), Resulullah (sav)’a şefaat talebinde bulundu. Efendimiz: “Allah’ın hududundan bir hadd hususunda şefaat mi taleb ediyorsun?” diye çıkıştı. Sonra kalkıp cemaate şu hitabede bulundu: “Sizden öncekileri helak eden şey şudur: İçlerinden şerefli birisi hırsızlık yaptı mı onu terkedip (ceza vermezlerdi). Aralarında kimsesiz zayıf birisi hırsızlık yapınca derhal ona hadd tatbik ederlerdi. Allah’a yemin olsun! Muhammed’in kızı Fatıma hırsızlık yapmış olsa mutlaka onun da elini keserdim.” (Ebu Davud ve Nesai’nin, İbnu Ömer (ra)’den kaydettikleri bir rivayette şöyle denmiştir: “Mahzum kabilesinden bir kadın, mal istiare ederdi.” Nesai’de şu ziyade mevcuttur: “Mahzumlu kadın (tanınmış komşularının) diliyle bazı malları ariyet olarak almıştı.”)
Kaynak: Buhari, Hudud 11, 12, 14, Şehadat 8, Enbiya 50, Fedailu’l-Ashab 18, Megazi 52; Müslim, Hudud 8, 1688; Tirmizi, Hudud 9, (1430); Ebu Davud, Hudud 4, (4373, 4374); Nesai, Sarik 5, (8. 74, 75)
Hadis No : 1617
Ravi: Abdullah İbnu Amr İbni’l-As
Tanım: Resulullah (sav)’a dalındaki meyveden sorulmuştu. Şu cevabı verdi: “İhtiyaç sahibi olmak kaydıyla, eteğine almaksızın, sadece yiyene bir şey gerekmez.” (Ebu Davud ve Nesai’de şu ziyade mevcuttur: “Kim ağaçtan beraberinde meyve götürürse, aldığının bedelini iki katıyla borçlanır ve ayrıca ceza da çeker. Kim de kurutma yerine getirilmiş olan meyveden bir şeyler çalar ve bunun miktarı da bir kalkanın değerine ulaşırsa kolunun kesilmesi gerekir. Kim de bu miktardan az çalarsa aldığı miktarın iki misli borç öder ve ayrıca ceza çeker.” Nesai’de şu ziyade vardır: “Meradan çalınan koyun için el kesilmez. Eğer bu hayvan ağılda idiyse kalkan değerinde olanı için el kesilir.)
Kaynak: Tirmizi, Büyu 54, (1289); Ebu Davud, Hudud 12, (4390); Nesai, Sarik 11-12, (8, 84-86)
Hadis No : 1618
Ravi: Cabir
Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki: “Hurma özü için, ağacın başındaki meyve için, dağda otlayan (ağıla girmemiş) koyun için, ihanet edilen emanet için, yağmalanılan için, kapıp kaçırılan için el kesilmez.”[Rezin ilavesidir.]
Kaynak: Rezin
Hadis No : 1619
Ravi: Cabir
Tanım: Resulullah (sav)’a bir hırsız getirilmişti. “Öldürün onu!” diye emretti. Kendisine: “Ey Allah’ın Resulü, bu adam sadece çaldı” denildi. Bunun üzerine “Öyleyse (elini) kesin!” dedi ve derhal eli kesildi. Sonra aynı adam ikinci sefer getirildi. Yine: “Öldürün onu!” diye emretti. Kendisine: “Ey Allah’ın Resulü, bu adam hırsızlık yaptı” dendi. Bunun üzerine “Öyleyse kesin!” dedi ve derhal (sol ayağı) kesildi. Sonra üçüncü sefer getirildi ve hırsızlık yaptığı söylendi. Hz. Peygamber: “Öldürün onu!” diye emretti. Kendisine: “Ey Allah’ın Resulü, bu adam hırsızlık yaptı” denildi. Bunun üzerine: “(Sol elini) kesin!” diye emretti. Sonra aynı adamı dördüncü kere getirdiler. “Öldürün onu!” buyurdu. Kendisine: “Ey Allah’ın Resulü, bu adam hırsızlık yaptı” dediler. Bunun üzerine “(Sağ ayağını da) kesin!” diye emir buyurdu. Aynı adam beşinci sefer getiririldi. Hz. Peygamber (sav): “Öldürün onu” diye emretti. Hz. Cabir (ra) der ki: “Adamı götürüp öldürdük. Sonra sürüyerek götürüp bir kuyuya attık. Üzerini de taşla doldurduk.”
Kaynak: Ebu Davud, Hudud 20, (4410); Nesai, Sarik 15, (890,91)
Hadis No : 1620
Ravi: Ebu Hüreyre
Tanım: Resullah (sav): “Köle hırsızlık yaparsa, onu bir mangıra da olsa satın gitsin” buyurdular.”
Kaynak: Ebu Davud, Hudud 22, (4412); Nesai, Sarik 16, (8,91)
Hadis No : 1621
Ravi: Ezher İbnu Abdillah el’Harazi
Tanım: (Yemenli) Kela’ kabilesinden bir grubun malı çalındı. Bunlar, bir kısım dokumacıları itham ettiler. Dokumacıları alarak Hz. Peygamber (sav)’ın ashabından olan Nu’man İbnu Beşir’e getirdiler. Nu’man onları bir kaç gün hapsetti, sonra salıverdi. (Şikayetçiler), Nu’man’a gelip: “Sen onları dayaksız, azarsız salıverdin, olur mu?” dediler. Nu’man onlara: “Ne istiyorsunuz? Onları dövmemi istiyorsamz döverim. Malınız çıkarsa alırsınız. Ama dövdüğüm halde malınız çıkmazsa, onlara vurduğum kadar da size vururum” dedi. “Yani hükmün bu mu?” dediler. Nu’man (ra): “(Hayır bu benim değil), Allah ve Resulü’nün (sav) hükmüdür’” cevabını verdi.
Kaynak: Ebu Davud, Hudud 10, (4382); Nesai, Sarik 2, (8,66)
Hadis No : 1622
Ravi: Ebu Zerr
Tanım: (Bir gün) Resulullah (sav) beni çağırarak: “İnsanlara (kitleler halinde) ölüm gelip, ev, yani kabir köle mukabilinde temin edilince halin ne olacak?” buyurdu. Ben: “Allah ve Resulü bilir- veya Allah ve Resulü benim için neyi (uygun bulup) seçerlerse olur-” diye cevap verdim. Resulullah (sav): “Sana sabır tavsiye ederim -veya sabret-” buyurdu.” Hammad der ki: “Nebbaşın (yani mezarları açarak kefenleri çalanların) eli kesilmelidir” diye hükmedenler bu hadisle amel ettiler. Çünkü, nebbaş ölünün evine girmiş olmaktadır”.
Kaynak: Ebu Davud, Hudud 19 (4409)
Hadis No : 1623
Ravi: Abdurrahman İbnu Avf
Tanım: Resulullah (sav) “Hırsız , kendisine hadd tatbik edildi ise borçlandırılamaz” buyurdu.
Kaynak: Nesai, Sarik 17 (8, 93)
Hadis No : 1624
Ravi: Üseyd İbnu Hudayr
Tanım: Resulullah (sav) şöyle hükmetti: “Kişi çalınan malını, hırsızlık ittihamı yapılmayan kimsenin elinde görünce dilerse malını hırsıza ödemiş olduğu bedeli ona ödeyerek alır, dilerse, hırsızın peşine düşer”. Hz. Ebu Bekir, Hz. Ömer ve Hz. Osman (ra) böyle hükmettiler.
Kaynak: Nesai, Büyu’ 96 (7,313)
Hadis No : 1625
Ravi: Cünade İbnu Ümeyye
Tanım: Büsr İbnu Ertat (ra) demiştir ki: “Resulullah (sav)’ı dinledim: “Seferde eller kesilmez” diyordu.” (Tirmizi’deki rivayette “gazvede…” denmiştir.)
Kaynak: Tirmizi, Hudud 20, (1450); Ebu Davud, Hudud 18, (4408); Nesai, Sarik 16, (8, 91)
Hadis No : 1626
Ravi: Şa’bi
Tanım: İki kişi, üçüncü bir şahsın hırsızlık yaptığına dair şahitlikte bulundular. Bunun üzerine Hz. Ali (ra) adamın kolunu kesti. Bu iki kişi gidip bir müddet sonra diğer bir adamı getirip: “Biz hata etmişiz, hırsızlığı yapan o değilmiş (bu imiş)” dediler. Hz. Ali (ra) bunların şahidliğini iptal ederek (getirdikleri bu şahıs aleyhinde kabul etmedi. Ayrıca) onlara, önceki adamın diyetini yükledi ve: “Bilsem ki siz bu işi bilerek yaptınız, kollarınızı keserdim” dedi.
Kaynak: Buhari, Diyat 21 (Bab başlığında senetsiz olarak kaydedilmiştir.)