Hadis No : 4962
Ravi: İmran İbnu Husayn
Tanım: Bir adam bir adamın elini ısırmıştı. Eli ısırılan, öbürünün ağzından elini (hızla) çekti. Bu yüzden ısıranın iki dişi döküldü. Bunun üzerine ihtilaf edip Resulullah (sav) nezdinde dava açtılar. “Biriniz diğerinin elini erkek deve gibi ısırmaya mı kalktı? Bunun için sana diyet yok!” buyurdular. [Müslim’in bir diğer rivayetinde şu ziyade gelmiştir: “Resulullah (sav): “Bana ne emrediyorsun? Elini ağzına koymasını söyleyeyim de onu boğa gibi dişleyesin öyle mi? Ver elini de ısırsın, sonra çık!” buyurdular.”]
Kaynak: Buhari, Diyat 18; Müslim, Kasame 19, (1673); Tirmizi, Diyat 20, (1416); Nesai, Kasame 17, (8, 28, 29)
Hadis No : 4963
Ravi: Enes İbnu Malik
Tanım: Halası Rübeyyi’, bir genç kızın ön dişini kırmıştı. Ondan affetmesini talep ettiler, kabul etmediler; diyet teklif ettiler, bunu da kabul etmediler. Resulullah (sav)’a gittilerse de, kız tarafı kısas talebinde direndiler. Aleyhissalatu vesselam bunun üzerine kısas emretti. Enes İbnu’n-Nadr: “Rübeyyi’in dişi kırılır mı? Hayır! Seni hak ile gönderen Zat-ı Zülcelal’e yemin olsun, onun dişi kırılmaz!” dedi. Bunun üzerine Resulullah (sav): “Ey Enes! Kısas Allah’ın kitabıdır (emridir)” buyurdular. Bunun üzerine kız tarafı razı olup, affettiler. Aleyhissalatu vesselam (Enes İbnu’n-Nadr’ı takdir ederek): “Allah’ın öyle kulları var ki, (bir iş için) Allah’a yemin etse, Allah onu boş çevirmeyip dilediğini yerine getirerek yemininde hanis kılmaz” buyurdular.
Kaynak: Buhari, Diyat 19, Sulh 8, Tefsir, Bakara 23, Tefsir, Maide 6; Müslim, Kasame 24, (1675); Ebu Davud, Diyat 39, (4595); Nesai, Kasame 16, (8, 27)
Hadis No : 4964
Ravi: İmran İbnu Husayn
Tanım: Fakirlere ait bir oğlan çocuğu, zenginlere ait bir oğlan çocuğunun kulağını kopardı. Oğlanın ailesi Aleyhissalatu vesselam’a gelip: “Ey Allah’ın Resulü! Bizler fakirleriz!” dediler. Resulullah (sav) cani tarafa bir ceza takdir etmedi.
Kaynak: Ebu Davud, Diyat 27, (4590); Nesai, Kasame 14, (8, 26)
Hadis No : 4965
Ravi: İbnu Abbas
Tanım: Bir adam, cahiliye devrinde yaşamış bir atamıza sövmüştü. (Babam) Abbas (ra) ona bir tokat aşketti. Bunun üzerine adamın yakınları gelerek: “O nasıl tokat aşkettiyse mutlaka biz de ona tokat vuracağız!” dediler ve silahlarını kuşandılar. Bu durum Aleyhissalatu vesselam’a ulaştı. Hemen gelip minbere çıktı ve: “Ey insanlar! Yeryüzü ahalisinden kimin Allah katında en mükerrem olduğunu biliyorsunuz?” buyurdular. Hepsi birlikte: “Siz ey Allah’ın Resulü!” cevabım verdiler. Aleyhissalatu vesselam: “Bilesiniz! Abbas bendendir, ben de ondanım! Ölülerimize sövmeyin, aksi halde dirilerimizi üzersiniz!” buyurdular. Bunun üzerine halk gelip: “Ey Allah’ın Resulü! Senin gadabından Allah’a sığınırız, bizim için mağfiret dileyiverin!” dediler.
Kaynak: Nesai, Kasame 21, (8,33)