Site icon İslam.net.tr – İslam Arşivi

İrtidad ve Yol Kesme Haddi

Hadis No : 1573
Ravi: Zeyd İbnu Eşlem
Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki: “Dinini değiştirenin boynunu vurun.”

Kaynak: Muvatta, Akdiye 15, (2, 736)


Hadis No : 1574
Ravi: İbnu Abbas
Tanım: Abdullah İbnu Sa’d İbni Ebi’s’Sarh, Hz. Peygamber (sav)’e katiplik yapıyordu. Şeytan ayağını kaydırdı; adam irtidad ederek kafirlere sığındı. Resulullah (sav) Fetih günü, onun öldürülmesini emretti. Ancak, Hz. Osman (ra) onu himayesi altına aldı. Resulullah da bu himayeyi tanıdı.

Kaynak: Ebu Davud, Hudud 1, (4358); Nesai, Tahrimu’d-Dem 15, (7, 107)


Hadis No : 1575
Ravi: Enes
Tanım: Ukl ve Ureyne kabilelerinden bir grup insan Resulullah (sav)’ın yanına gelip: “Ey Allah’ın Resulü! Biz hayvancılıkla uğraşıp sütle beslenen (çöl) insanlarıyız, (çift-çubukla uğraşan) köylüler değiliz” dediler. Bu sözleriyle, Medine’nin havasının kendilerine iyi gelmediğini ifade ettiler. Resulullah (sav), onlara (hazineye ait) develerin ve çobanın (bulunduğu yeri) tavsiye etti. Kendilerine oraya gitmelerini, develerin sütlerinden ve bevillerinden içmelerini söyledi. Gittiler, Harra bölgesine yarınca, İslam’dan irtidad ettiler. Hz. Peygamber (sav)’in çobanını da öldürüp develeri sürdüler. Haber, Hz. Peygamber (sav)’e ulaştı. Resulullah (sav), derhal arkadaşlarından takipçi çıkardı (yakalanıp getirildiler). Gözlerinin oyulmasını, ellerinin kesilmesini ve Harra’nın bir kenarına atılmalarını ve o şekilde ölüme terkedilmelerini emretti.

Kaynak: Buhari, Muharibin 16, 17, 18, Diyat 22, Vudu 66, Zekat 68, Cihad 152, Megazi 36, Tefsir, Maide 6, Tıbb 5, 6, 29; Müslim, Kasame 9, (1671); Tirmizi, Taharet 55, (72), Et’ime 38, (1846); Ebu Davud, Hudud 3, (4364-4371); Nesai, Tahrimu’d-Dem 7, (7, 93-98); İbnu Mace, Hudud 20, (2578)


Hadis No : 1576
Ravi: Ebu’z-Zinad
Tanım: Resulullah (sav) develerini çalanların (el ve ayaklarını) kestiği, gözlerini de ateşle oyduğu zaman, Allah zülcelal hazretleri, Hz. Peygamberi itab etti ve mesele üzerine şu iyeti inzal buyurdu: “Allah ve Resulüne harp açanların cezası…” (Maide 33).

Kaynak: Ebu Davud, Hudud 3, (4370); Nesai, Tahrimu’d-Dem 7, (7,100)


Kütüb-i Sitte Hadis arşivi için tıklayın!

Exit mobile version