Hadis No : 1862
Ravi: Enes
Tanım: Hz. Peygamber (sav) şöyle istiaze ederlerdi: “Allah’ım! Aczden, tembellikten, korkaklıktan, düşkünlük derecesine varan ihtiyarlıktan, cimrilikten sana sığınırım. Keza, kabir azabından sana sığınırım. Hayat ve ölüm fitnesinden sana sığınırım.”
Kaynak: Buhari, Da’avat 38, 40, 42, Cihad 25; Müslim, Zikr 52, (2706); Tirmizi, Da’avat 71, (3480, 3481); Eb
Hadis No : 1863
Ravi: Enes
Tanım: Hz. Peygamber (sav) şu duayı okurlardı: “Allah’ım! Cüzzamdan, barastan (alaten), delilikten ve hastalıkların kötüsünden sana sığınırım.”
Kaynak: Ebu Davud, Salat 367, (1554); Nesai, İstiaze 36, (8, 271)
Hadis No : 1864
Ravi: Abdullah İbnu Amr İbni’l-As
Tanım: Resulullah (sav) şu duayı okurlardı: “Allah’ım, huşu duymaz bir kalbten sana sığınırım, dinlenmeyen bir duadan sana sığınırım, doymak bilmeyen bir nefisten, faydası olmayan bir ilimden, bu dört şeyden sana sığınırım.”
Kaynak: Tirmizi, Da’avat 69, (3478); Nesai, İstiaze 2, (8, 255)
Hadis No : 1865
Ravi: Ebu Hüreyre
Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki: “Belanın ezmesinden, helakin gelmesinden, kötü kazadan, düşmanların şamatasından Allah’a istiaze edin.”
Kaynak: Buhari, Kader 13, Da’avat 28; Müslim, Zikr 53, (2707); Nesai, İstiaze 34, (8, 269, 270)
Hadis No : 1866
Ravi: Ebu Hüreyre
Tanım: Resulullah (sav) şöyle dua ederdi: “Allahım, şikak ve nifaktan ve kötü ahlaktan sana sığınırım.” (Bir rivayette şöyle denmiştir: “Allahım! Açlıktan sana sığınırım, çünkü o pek fena yatak arkadaşıdır. Hıyanetten de sana sığınırım, çünkü o ne kötü huydur.”)
Kaynak: Ebu Davud, Salat 367, (1546); Nesai, İstiaze 21, (8, 264)
Hadis No : 1867
Ravi: Ebu Hüreyre
Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki: “Mirac gecesi cinlerden bir ifrit gördüm. Elinde ateşten bir şule olduğu halde beni takip ediyordu. Nazarımı her atışımda onu görüyordum. Cibril (as) bana: “İstersen sana bir dua öğreteyim, onu okursan, şulesi söner ve ağzının üstüne düşer” dedi.” Resulullah (sav): “Pekala!” dedi. Cibril (as) de “Şunu oku!” buyurdu: “Allah’ın kerim olan rızası için, eksiksiz, mükemmel kelimatullah hakkı için -ki hiç kimse muttaki olsun, facir olsun onu aşıp daha güzelini söyleyemez- (bela olarak) semadan inen, semaya yükselen, (ve ceza gerektiren) şerlerden, yeryüzünde yarattığı şerden, yer(in altın)dan çıkan şerden, gece ve gündüz fitnelerinden, gece ve gündüz gelen musibetlerden Allah’a sığınırım. Ey Rahman, hayır getiren hadiseler hariç.”
Kaynak: Muvatta, Şi’r 10, (2, 950, 951)
