Hadis No : 4909
Ravi: Said İbnu’l-As
Tanım: Said İbnu’l-As (ra) hazretleri İbnu Ömer (ra)’den naklen anlatıyor: “Resulullah (sav) buyurdular ki: “Mü’min, haram kana bulaşmadıkça dininde genişlik içindedir.” Said İbnu’l-As der ki: “İbnu Ömer (ra) (Resulullah’ın sözünden sonra şunu) söylediler: “Kişi, nefsini bulaştırdığı taktirde, kurtuluşu olmayan çok ciddi amellerden biri, haksız yere haram kan dökmesidir.”
Kaynak: Buhari, Diyat 1
Hadis No : 4910
Ravi: Muaviye İbnu Ebi Süfyan
Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki: “Her günahı Allah’ın mağfiret buyurması muhtemeldir. Ancak bilerek mü’mini öldüren veya kafir olarak ölen kimse hariç…”
Kaynak: Nesai, Tahrim 1, (7,81)
Hadis No : 4911
Ravi: Büreyde
Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki: “Mü’minin öldürülmesi, Allah katında dünyanın zevalinden daha büyük (bir hadise)dir.”
Kaynak: Nesai, Tahrim 2, (7, 83)
Hadis No : 4912
Ravi: Ebu’l-Hakem el-Beceli
Tanım: Ebu Hüreyre ve Ebu Said (ra)’i dinledim. Resulullah (sav)’ın şöyle söylediğini müzakere ediyorlardı: “Eğer sema ve arz ehli bir mü’minin kanını (haksız yere dökmede) iştirak etselerdi, Allah her ikisini birden cehenneme atardı.”
Kaynak: Tirmizi, Diyat 8, (1398)
Hadis No : 4913
Ravi: Ebu Hüreyre
Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki: “İman, ihanetle öldürmeye bağdır, mü’min ihanet suretiyle öldürülmez.”
Kaynak: Ebu Davud, Cihad 169, (2769)
Hadis No : 4914
Ravi: İbnu Mes’ud
Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki; “Yeryüzünde haksız yere öldürülen bir insan yoktur ki katilin günahından bir misli Hz. Adem’in ilk oğluna (Kabil’e) gitmemiş olsun. Çünkü o, haksız öldürme yolunu ilk açandır.”
Kaynak: Buhari, Diyat 2, Enbiya 1, İ’tisam 15; Müslim, Kasame 27, (1677); Tirmizi, İlm 14, (2675); Nesai, Tahrim 1, (7, 82)
Hadis No : 4915
Ravi: İbnu Mes’ud
Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki: “(Kıyamet günü) bir adam bir başkasının elinden tutmuş olarak gelir ve: “Ey Rabbim! Bu, beni öldürdü!” der. Aziz ve celil olan Allah da: “Onu niye öldürdün?” diye sorar. Adam: “İzzet senin için olsun diye öldürdüm!” der. Rab Teala: “İzzet benim içindir!” buyurur. Bir başka adam da bir başkasının elinden tutmuş olarak gelir ve: “Ey Rabbim! Bu, beni öldürdü!” der. Aziz ve Celil olan Allah: “Onu niye öldürdün?” diye sorar. Adam: “İzzet falancanın olsun diye öldürdüm!” der. Rab Teala: “İzzet falancanın değildir!” buyurur. Adam (öbürünün) günahıyla döner.”
Kaynak: Nesai, Tahrim 2, (7,84)
Hadis No : 4916
Ravi: Mikdad İbnu’l-Esved
Tanım: Anlattığına göre şöyle demiştir: “Ey Allah’ın Resulü! Ben küffardan bir adama rastlasam ve aramızda mukatele çıksa. O kılıcıyla vurup elimin birini kesip atsa. Sonra adam (sıkışıp) bana karşı bir ağaca sığınsa ve: “Allah için Müslüman oldum!” dese, bu sözünden sonra ben onu öldürebilir miyim?” Resulullah (sav): “Hayır! Sakın onu öldürme” buyurdu. Ben ısrar ettim: “Ama ey Allah’ın Resulü! O benim bir elimi kesti ve sonra Müslüman olduğunu söyledi” dedim. Resulullah (sav): “Hayır! Sakın onu öldürme, eğer öldürürsen, o adam, sen onu öldürmezden önceki senin makamındadır ve sen de, onun söylediği kelimeyi söylemezden önceki durumunda olursun!” buyurdular.”
Kaynak: Buhari, Diyat 1, Megazi 11; Müslim, İman 165, (95); Ebu Davud, Cihad 104, (2644)
Hadis No : 4917
Ravi: Harise İbnu Mudarrib
Tanım: Resulullah (sav), Furat İbnu Hayyan’ın öldürülmesini emretti. Bu adam Ebu Süfyan’ın casusu ve aynı zamanda Ensar’dan bir zatın halifi (müttefiki) idi. Derken o, Ensar’dan müteşekkil bir halkaya uğradı ve: “Ben Müslümanım!” dedi. Bunun üzerine: “Ey Allah’ın Resulü! Furat İbnu Hayyan “Ben Müslümanım” diyor!” denildi. Resulullah (sav) da: “Sizden bir kısım erkekler var. Kendilerini (dilleriyle itiraf ettikleri) imanlarına havale ediyor (söylediklerini tasdik ediyor)uz. İşte onlardan biri de Furat İbnu Hayyan’dır” buyurdular.
Kaynak: Ebu Davud, Cihad 109, (2652)
